Οι Σπέτσες θεωρούνται νησί του Σαρωνικού, αν και στην πραγματικότητα βρίσκεται στον Αργολικό κόλπο, μόλις στα ανοιχτά του νομού Αργολίδας στη βορειοανατολική Πελοπόννησο.
Ο μικρός του «δορυφόρος», το ιδιωτικό νησί Σπετσοπούλα, βρίσκεται λίγο βορειότερα. Στα Δυτικά των Σπετσών βρίσκεται, στην Πελοπόννησο, το Λεωνίδιο, ανατολικά τα νησιά Δοκός και Ύδρα και βόρεια το Πόρτο Χέλι, όπου βρίσκεται και το λιμάνι της Κόστα, μέσω του οποίου μπορεί κανείς να φτάσει στο νησί.
Οι Σπέτσες, ως τον 15ο αιώνα ονομάζονταν Πιτιούσα (που σημαίνει γεμάτος πεύκα). Τότε, με την άφιξη των Βενετών, το όνομα άλλαξε σε Σπέτσια, που σημαίνει «μπαχαρικό», εξαιτίας της κομβικής θέσης του νησιού στη διαδρομή των μπαχαρικών. Ενώ το όνομα έχει ελληνοποιηθεί σε Σπέτσες, οι εδεσματολογικοί συσχετισμοί εξακολουθούν να υπάρχουν.
Το ψάρι a la Spetsiota είναι το παραδοσιακό πιάτο-σήμα κατατεθέν του νησιού: φιλετάκια ψαριού ψημένα στο φούρνο με πολύ κρεμμύδι, σκόρδο, λευκό κρασί και διάφορα βότανα. Η χορταστική ψαρόσουπα «κακαβιά» είναι άλλο ένα παραδοσιακό αγαπημένο πιάτο και γενικά το ψάρι είναι το πιο δημοφιλές βασικό προϊόν, όπως αρμόζει άλλωστε σε ένα νησί στου οποίου την ακτογραμμή συναντάμε πολλά μικρά λιμάνια γεμάτα ψαροκάικα. Στα πιάτα κρεατικών κυρίως συναντάμε αρνί και κατσικάκι, συχνά γαρνιρισμένα με το τοπικό ‘θρούμπι’, ένα είδος θυμαριού. Στις Σπέτσες, επίσης, βρίσκουμε πολλά είδη πίτας, από κολοκυθόπιτα ως τυρόπιτα, οι οποίες είναι όλες τοπικές σπεσιαλιτέ. Χάρη στους πλούσιους επισκέπτες του, το νησί μπορεί να καυχηθεί πως έχει πολλές- υψηλής ποιότητας- επιλογές για δείπνο, όπως επίσης και παλιές ταβέρνες που σερβίρουν την ψαριά της ημέρας.
Οι Σπέτσες φημίζονται επίσης και για το το ανοιξιάτικο τρίαθλο των Σπετσών – ή αλλιώς το ‘’Σπέτσαθλο’’- το οποίο έχει αναχθεί σε ένα από τα πιο δημοφιλή τρίαθλα στη νότια Ευρώπη. Συνδυάζει έναν κολυμβητικό γύρο σε έναν όμορφο θαλάσσιο κόλπο με θέα την Πελοπόννησο, έναν ποδηλατικό αγώνα- που κόβει την ανάσα- γύρω από το νησί κι έναν αγώνα δρόμου ανάμεσα στα πλακόστρωτα δρομάκια της πόλης. Επίσης, κάθε χρόνο, το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου γιορτάζεται η Αρμάτα, η οποία «ξαναζωντανεύει» τη ναυμαχία του 1822 ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους! Η αναβίωση αυτής της ναυμαχίας προσελκύει κάθε Σεπτέμβριο πλήθος ανθρώπων από την υψηλή κοινωνία των Αθηνών και ιδιοκτήτες σκαφών, οι οποίοι καταφθάνουν στο νησί για να απολαύσουν το θέαμα, όπως επίσης και για να πιουν, να χορέψουν και να διασκεδάσουν!
Σε ότι αφορά τώρα τη φύση του νησιού, τα πευκοδάση των Σπετσών αποτελούν καταφύγιο για όλα τα είδη αποδημητικών πτηνών. Μια πεζοπορία στο ανέγγιχτο εσωτερικό του νησιού μπορεί να ανταμείψει κάποιον τυχερό παρατηρητή πουλιών! Ανεβείτε ως τον Προφήτη Ηλία, την υψηλότερη κορυφή του νησιού, για να απολαύσετε την θέα από ψηλά και να δείτε από το πλούσιο σε βλάστηση τοπίο των Σπετσών, ως και την Αργολίδα. Παρθένοι θαλάσσιοι κόλποι και κολπίσκοι γεμάτοι πεύκα και καταγάλανα νερά περιμένουν να τους ανακαλύψετε, απλά κάνοντας μια σύντομη βόλτα με το ποδήλατο στις οργανωμένες παραλίες των Σπετσών. Επίσης, μην παραλείψετε να κάνετε μια στάση και στη σπηλιά του Μπεκίρη ή «ερωτοσπηλιά», κοντά στους Αγίους Αναργύρους. Η πρόσβαση στη σπηλιά μπορεί να γίνει είτε μέσα από μερικά στενά σκαλοπάτια είτε κολυμπώντας μέσα στο στόμιο της σπηλιάς, εκεί θα βρείτε έναν πέτρινο σχηματισμό που θυμίζει θρόνο, αλλά και μια μικρή εσωτερική παραλία!
Ακολουθήστε το 
