Καθώς η Ελλάδα γιορτάζει τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, ο Observer φέρνει στην επιφάνεια μια τραπεζική επιταγή
που ρίχνει φως στη γενναιοδωρία του ποιητή αλλά και αποτελεί ανεξίτηλη απόδειξη της προσήλωσής του στον ελληνικό σκοπό.
Ήταν 18 Απριλίου 1824. Ο μεγάλος ρομαντικός ποιητής, παραδομένος στον υψηλό πυρετό και το παραλήρημα, στο κρεβάτι του πόνου, δεν σταμάτησε στιγμή να σκέφτεται το τελευταίο μεγάλο του πάθος: την απελευθέρωση της Ελλάδας.
«Της έδωσα (σ.σ. στην Ελλάδα) το χρόνο μου, τις δυνάμεις μου, την υγεία μου», έχει καταγραφεί να λέει σε μια στιγμή διαύγειας. «Και τώρα της δίνω τη ζωή μου! Τι παραπάνω θα μπορούσα να κάνω;».
Ο θάνατος του Λόρδου Βύρωνα στο χτυπημένο από ελονοσία Μεσολόγγι, το οποίο πρωτοστάτησε στην ελληνική επανάσταση κατά της Οθωμανικής κυριαρχίας, προκάλεσε σοκ στον αγγλόφωνο κόσμο.
Με αφορμή τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση, ο Observer φέρνει στην επιφάνεια μια τραπεζική επιταγή που ρίχνει φως στη γενναιοδωρία του ποιητή αλλά και αποτελεί ανεξίτηλη απόδειξη της προσήλωσής του στον ελληνικό σκοπό.
Στην επιταγή ο Λόρδος Βύρωνας προσφέρει 4.000 βρετανικές λίρες (σημερινή αξία 332.000 λίρες) στον εκπρόσωπο της προσωρινής κυβέρνησης, Ιωάννη Ορλάνδο, ο οποίος θορυβημένος από την έκβαση του αγώνα, είχε πλησιάζει τον ευεργέτη προς αναζήτηση πόρων.
Τα χρήματα προορίζονταν για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών –κυρίως για τη χρηματοδότηση του στόλου για την υπεράσπιση του Μεσολογγίου από την πολιορκία των Αλβανών.
Παρότι, εξαιτίας της φήμης του, η υπογραφή του πλαστογραφούνταν συχνά, η συγκεκριμένη θεωρείται αυθεντική. «Ο γραφικός χαρακτήρας του Βύρωνα ήταν όπως η προσωπικότητά του, γρήγορη και ελεύθερη», λέει η δρ. Κριστίν Κένιον, ερευνήτρια των γραπτών του.
Η ίδια δεν μπορεί να κατανοήσει πώς το ντοκουμέντο αυτό παρέμενε απαρατήρητο στα αρχεία της χώρας για τόσα πολλά χρόνια.
Η προθυμία του να αποχωριστεί ένα τόσο μεγάλο μέρος της προσωπικής του περιουσίας εκτιμάται ότι ήταν κρίσιμη για την πορεία του πολέμου. «Κανένας ιστορικός του πολέμου δεν έδωσε πραγματική σημασία στο γεγονός αυτό, αλλά οι δυνάμεις των Αλβανών που πολιορκούσαν το Μεσολόγγι ξαφνικά εξαφανίστηκαν, μόλις μαθεύτηκε ότι ο Βύρων είχε δανείσει αυτά τα χρήματα και ο στόλος έπλεε από την Ύδρα και τις Σπέτσες», λέει ο Ρόντερικ Μπίτον, καθηγητής μοντέρνων ελληνικών σπουδών στο King’s College London.
Ο Βύρων συμφώνησε στο δάνειο στην Κεφαλονιά. Η επιταγή που φέρει την υπογραφή του, στη συνέχεια εξαργυρώθηκε στη Μάλτα, με τη μορφή ασημένιων ισπανικών δολαρίων, τα οποία μεταφέρθηκαν σε μπαούλα στο Μεσολόγγι από τον ποιητή.
Τα χρήματα στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση πολεμικών πλοίων.
Το δάνειο του Μπάιρον, σε συνδυασμό με ένα δάνειο που αργότερα συγκεντρώθηκε στο Λονδίνο, είχε ως αποτέλεσμα «να ανατρέψει το κλίμα υπέρ της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης και εναντίον των πολέμαρχων».
Ο πρόωρος θάνατος του ποιητή τον συνέδεσε άρρηκτα με την Ελλάδα, αναφέρει η Guardian.
Ο ίδιος ο Μπάιρον είχε ορκιστεί ότι αν η Ελλάδα έπεφτε, «θα θαφτώ στα ερείπια».
«Πέθανε σε μια ξένη γη, και ανάμεσα σε αγνώστους», έγραψε αργότερα ο Ιταλός φιλέλληνας Πιέτρο Γκάμπα στο ημερολόγιό του. «Αλλά πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε να αφήσει την τελευταία του πνοή έχοντας αγαπηθεί πιο πολύ, έχοντάς τον κλάψει με μεγαλύτερη ειλικρίνεια».