Το Κρανίδι φημίζεται για πολλά καλά, όμως φημίζεται και για τα πολλά και νόστιμα ψέματά του.
Το ανέκδοτο λέει πως όταν ο Θεός θέλησε να μοιράσει το ψέμα στην Ελλάδα, φόρτωσε πέντε τσουβάλια ψέματα σε ένα αεροπλάνο, με εντολή στο πλήρωμα να τα σκορπίσουν σε όλη την χώρα.
Το αεροπλάνο πάνω από την Κούλουρη έχανε ύψος, και αναγκάστηκαν να πετάξουν, για να ξαλαφρώσουν, ένα τσουβάλι ψέματα. Κέρδισε ύψος προς στιγμή, αλλά πάνω από την Ύδρα άρχισε να χάνει ξανά. Έτσι αναγκάστηκαν να πετάξουν άλλο ένα τσουβάλι.
Πάλι διορθώθηκε η κατάσταση, αλλά πάνω από το Κρανίδι το αεροπλάνο κινδύνεψε πραγματικά. Οπότε αναγκάστηκαν να πετάξουν δύο τσουβάλια! Η κατάσταση ήρθε επιτέλους στα καλά της, έτσι το πέμπτο τσουβάλι σκορπίστηκε στην υπόλοιπη επικράτεια!
Γι’ αυτό, μπορεί να λένε ψέματα οι Κουλουριώτες και οι Υδραίοι, αλλά τους Κρανιδιώτες δεν τους φτάνουνε…
Να σας αναφέρω ένα παράδειγμα:
Σε μιά απ’ τις παλιές Κρανιδιώτικες ταβέρνες, του μττάρμπα-Νίκου του Λαμπίρη, βρέθηκα ένα βράδυ με μία γεροντική παρέα. Το Κρανιδιώτικο ψέμα έδινε κι έπαιρνε. Επικεφαλής των ψευτών, σα να λέμε πρόεδρος, ο μπάρμπα- Κώστας.
Κάποια στιγμή, αφού είχαν πει οι υπόλοιποι τις δικές τους φανταστικές ιστορίες, ο μπάρμπα-Κώστας εξερράγη:
«Τι μου λέτε, ρε, τόση ώρα; Εγώ να δείτε τι έπαθα μια φορά. Ήταν μια μέρα που είχα πάει με τη βάρκα. Στο χέρι φορούσα ένα αυτόματο ρολόι… ΣΕΪΚΟΦ(!), που μου είχε φέρει ο εγγονός μου από την Ιαπωνία. Σε μια στιγμή, μου πιάνεται ο… μπρατσολές(Ι) στο σκαρμό, λύνεται και μου πέφτει το ρολόι στη θάλασσα. Πάει το ρολόι!
Μετά τέσσερα χρόνια, Σαρακοστή ήτανε, πήγα να πιάσω πίνες*. Με το γυαλί βλέπω στο βυθό μια πίνα μεγάλη. Την υπολόγισα ίσα με μισό μέτρο ύψος. Κατεβάζω τον πινολόγο, την τραβάω, την βγάζω και την παίρνω στη βάρκα. Έπιασα στη συνέχεια και άλλα θαλασσινά.
Αφού ξεπούλησα ό,τι είχα πιάσει, φεύγοντας για το σπίτι, την πίνα την πήρα μαζί. Σπίτι την άνοιξα να την καθαρίσω. Και τι βλέπω μέσα – έμπλεος θαυμασμού φώναξε ο μπάρμπα-Κώστας – το… ωρολόι! Και δούλευε και ήταν και στην ώρα!»
Εγώ αναρωτήθηκα, μήπως το καβουράκι, που έχει η πίνα βιγλάτορα και
την ειδοποιεί για τους κινδύνους, κούρδιζε το ρολόι. Αλλά δεν τόλμησα να τον ρωτήσω γιατί θα με… σκότωνε!
*Πίνα: Οστρακοειδές, που βρίσκεται στο βυθό κάθετα, σαν φυτρωμένο και είναι άριστος ουζομεζές, αφού πρώτα καθαριστεί από το «κάρβουνο», που έχει μέσα η σάρκα του.
Φτύμης Τουτουτζής
Σημ.: Όλη η κουβέντα γινόταν στα Αρβανίτικα, αλλά για να μην σας κουράσουμε, την παρουσιάσαμε στην νεοελληνική καθομιλουμένη.
Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ στις 7 Μαρτίου 2000.
Ακολουθήστε το 
