Μας άφησε, επιτέλους, ο Μάρτης, πάντα ανάποδος και κάποτε ζημιάρης. Κι έφτασε η Πρωταπριλιά.
Θέλω να πιστεύω πως ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ «τίμησε», όσο καλύτερα μπορούσε, το έθιμο:
Υπερπαραγωγή Σειρηνάκη σε Πόρτο Χέλι & Σπέτσες με Ιωάννα Τούνη – Ψάχνει ντόπιους άνδρες για casting
Άντε, φίλοι μας, και του χρόνου! Ο επόμενος Απρίλης να μας βρει γερούς!
Και μια που το ξεκινήσαμε και μπήκατε να δείτε την ανάρτηση, ας βάλουμε και δυο λόγια για το έθιμο, όπως τα αλιεύσαμε από το διαδίκτυο:
Πρωταπριλιά: Γιατί λέμε ψέματα – Πώς καθιερώθηκε το έθιμο
Η Πρωταπριλιά συνδέεται παραδοσιακά με τα ψέματα και τις αθώες φάρσες. Πώς ξεκίνησε όμως αυτό το διαχρονικό έθιμο;
Ως είθισται την Πρωταπριλιά τηρείται το έθιμο τού να λέγονται ψέματα. Πρόκειται για μία παράδοση, η οποία είχε ξεκινήσει από την Ευρώπη. Όπως ήταν αναμενόμενο, υιοθετήθηκε και στην Ελλάδα με το πέρασμα του χρόνου, αποκτώντας, ωστόσο, μία ελληνική «νότα». Η κεντρική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Ειπώνονται αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας.
Μάλιστα, σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Αλλού πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Ακόμα, το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Όπως επισημαίνει ο λαογράφος Δ. Λουκάτος, το έθιμο αποτελεί ένα σκόπιμο «ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την όποια παραγωγή» όπως είναι η αρχή του μήνα τόσο για τον Μάρτιο, όσο και τον Απρίλιο, υποχρεώνοντας πολλούς να λαμβάνουν διάφορα «αντίμετρα».
Από την πλευρά του, ο λαογράφος Γ. Μέγας συμφωνεί πως η πρωταπριλιάτικη «ψευδολογία» παραπλανά ελλοχεύουσες δυνάμεις του κακού, ούτως ώστε να θεωρείται από τον λαό ως σημαντικός όρος μαγνητικής ενέργειας (έλξης ή αποτροπής) για μια επικείμενη επιτυχία.
Ακολουθήστε το 
