Μετά την υπουργοποίηση του Ερμιονίτη Βασιλείου Δεληγιάννη (υπουργείο Οικονομικών) με την κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου (1928)
η Ερμιονίδα και γενικά η Αργολίδα δεν ανέδειξε υπουργό στις μετέπειτα Κυβερνήσεις, ζώντας στην «σκιά» του νομού Αργολιδοκορινθίας, όπου οι Κορίνθιοι είχαν τον πρώτο λόγο.
Στις εκλογές του 1952, ο Κρανιδιώτης δικηγόρος Ιωάννης Π. Κοντοβράκης (1900 -1994) εξελέγη βουλευτής Ερμιονίδας με το ψηφοδέλτιο του Ελληνικού Συναγερμού του Αλέξανδρου Παπάγου. Στις 4 Οκτωβρίου 1955 ο Αλέξανδρος Παπάγος πεθαίνει και ο βασιλιάς Παύλος επιλέγει ως αντικαταστάτη του τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος καταρτίζει την λίστα των υπουργών του και την στέλνει προς έγκριση στο παλάτι. Σε αυτή τη λίστα περιλαμβανόταν και ο Ιωάννης Κοντοβράκης ως υπουργός Γεωργίας.
Ως απεσταλμένος των ανακτόρων επιστρέφει με την λίστα ο Μιχαήλ Αρναούτης και ζητεί να μπουν σε αυτή δυο πρόσωπα της εμπιστοσύνης του βασιλέως. Έπρεπε κάποιοι, επομένως, να βγουν. Κανένα, όμως, από τα «βαριά» κοινοβουλευτικά ονόματα δεν δεχόταν. Οπότε, τελικά, «θυσιάστηκε» ο Ιωάννης Κοντοβράκης μαζί με έναν άλλο πολιτικό από την Βόρειο Ελλάδα. Έτσι, στην κυβέρνηση που ορκίστηκε στις 6 Οκτωβρίου 1955 δεν ευτυχήσαμε να έχουμε συμπατριώτη υπουργό. Ενώ η Κορινθία συνέχισε να παίζει τον πρώτο ρόλο στις έκτοτε υπουργοποιήσεις…
Γιώργος Ν. Μουσταΐρας
………………
Με πληροφορίες από τον ιδιαίτερο του Ι. Κοντοβράκη εκείνη την εποχή κ. Λούη Λάμπρου.
………….
Στην φωτογραφία εικονίζονται ο Ιωάννης Κοντοβράκης και ο Στέφος Αλεξανδρίδης στις 23-3-1958, μπροστά στην μεγάλη σπηλιά των Διδύμων (αρχείο Στέφου).
Ακολουθήστε το 
