Η ζωγραφική του Ιάσωνα Ορλάνδου έχει ένα δυσεύρετο στοιχείο, με την έννοια ότι σπάνια εντοπίζεται στις ζωγραφικές άλλων καλλιτεχνών.
H άμεση δυναμικότητα πού εύκολα απορρέει από κάθε εκτεθειμένο ζωγραφικό του έργο μοιάζει να προέρχεται από έναν πεπειραμένο καλλιτέχνη, με την απαιτούμενη πείρα, τεχνικά και υπαρξιακά, ώστε να καταπιάνεται μέ τέτοια δύσκολα θέματα και τόσο πολύπλοκες συνθέσεις.
Για να γίνω κατανοητός, θα πρέπει να αναφερθώ στο αιώνιο διπρόσωπο δίλλημα πού ορίζει τις τύχες των εικαστικών τεχνών, τουλάχιστον από την Βιομηχανική Επανάσταση μέχρι τίς μέρες μας και πού θα συνεχιστεί πέραν τού σήμερα: αφηρημένη ζωγραφική ή ζωγραφική αναπαράσταση; Συναισθηματικές, θεματικές, εκφραστικές και τεχνικές ιδιαιτερότητες αντιπαρατίθενται σχεδόν ποτέ ειρηνικά.
Σε ένα γρήγορο διαχωρισμό, ο Ορλάνδος είναι αφηρημένος ζωγράφος με μία σαφή τάση, δηλαδή ανάγκη, να γεμίζει την ζωγραφισμένη επιφάνεια στο 100%. Το εικαστικό αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ δυνατό! Και παρ ́όλο που αυτός ο χαρακτηρισμός δεν είναι δόκιμος, είναι η πρώτη εντύπωση η οποία παραμένει επίμονα.
Οι προοπτικές τού καλλιτέχνη είναι ιλιγγιώδεις για μια δισδιάστατη πραγματικότητα σαν αυτήν της ζωγραφικής. Τα θέματά του μεταφέρουν πληροφορίες που ξεφεύγουν από την λογική, ίσως απεικονίζουν πολλαπλά σύμπαντα ή απειροελάχιστους μικρόκοσμους, με τους οποίους ο Ορλάνδος συζεί και τους εξωτερικεύει μη μπορώντας να κάνει αλλοιώς ή μη γνωρίζοντας πώς αλλοιώς να κάνει.
Γίνεται γρήγορα εμφανές ότι στη σκέψη του φώς και χρώμα έχουν ίση αξία, αλλά και καμμία σχέση μεταξύ τους, καθώς απαρτίζουν ένα εκφραστικό λεξικό για ψυχικές παρατηρήσεις που στηρίζουν το ζωγραφικό του γίγνεσθαι. Τα πλούσια λήμματα που χρησιμοποιεί είναι όλα έξω στο φως, αναπόσπαστο μέρος του εικαστικού του αποτελέσματος. Αντίστοιχα, είναι μέρος της επιτυχίας η συνθετική ικανότητα του, η οποία προσδιορίζεται αναπόφευκτα από τήν δισδιάστατη επιφάνεια της ζωγραφικής.
Ο Ορλάνδος όμως κατορθώνει να χρησιμοποιεί μια πολυδιάστατη, προσωπική πραγματικότητα στις εικαστικές του συνθέσεις.
Σε αυτά τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά στηρίζεται η πάγια αντίληψη ότι ο Ορλάνδος πρόκειται να εμβαθύνει περαιτέρω την εικαστική του πραγματικότητα, παρουσιάζοντας στον εαυτό του κυρίως, αλλά και σε όλους εμάς, έργα ζωγραφικής πολύ υψηλών προδιαγραφών, που θα τέρπουν ή θα προβληματίζουν.
Οπωσδήποτε όμως πρόκειται να ενδιαφέρουν και να αφορούν τούς εικάζοντες.
Δημήτρης Κορομηλάς
Επιμελητής της Έκθεσης
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
