Καλημέρα φίλοι, καλά ταξίδια καλό Σαββατοκύριακο
Ήταν το 1973 κι εγώ βρισκόμουν πρωτόμπαρκος σε ένα νορβηγικό βαπόρι με πλώρη παγοθραυστικού, 7.000 τόνων, 8.000 ίππους μηχανή Κονταβέργκεν, maximum ταχύτητα 21 κόμβοι. Το μεσαίο αμπάρι ψυγείο.
Έχουμε φύγει από τη Σεβίλλη για Νέα Υόρκη. Μόλις περνάμε τις Αζόρες πέφτουμε πάνω σε έναν κυκλώνα. Ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα τη δύναμη της φύσης. Το βαπόρι κατέβαινε στο κάτω μέρος του κύματος και έβλεπες οι κορυφές του κύματος να είναι πιο ψηλά από το βαπόρι και όταν ανέβαινε επάνω σε μία κορυφή κύματος έβλεπες γύρω σου τον αγριεμένο ωκεανό.
Είχαμε πολύ καλό καπετάνιο, Κυριάκος Κοβούλης λεγόταν, από το Βόλο. Πρώτος μηχανικός ο Παναγιώτης ο Μαρτσέλος, Πειραιώτης, υποπλοίαρχος ο Νίκος ο Καλογήρου, ασυρματιστής ο πατριώτης μας Ηλίας Μαστροκόλιας του Τάση και δεύτερος μηχανικός ο Παντελής Στράτος από την Άρτα.
Από το ξενέρισμα της προπέλας έσπασε το γκόβερνο και τότε ο πρώτος μηχανικός και ο δεύτερος κρατούσαν βάρδια στο μηχανοστάσιο να κόβουν τις στροφές σε κάθε ξενέρισμα.
Ο αέρας, η βροχή και οι κακές συνθήκες χτυπούσαν το πλοίο αλύπητα. Αυτές είναι οι συνθήκες που και ο πιο άθεος καταλαβαίνει ότι κάπου πρέπει να πιστεύει και γίνεται φίλος με τον Αϊ Νικόλα και αρχίζει τις προσευχές.
Βλέπεις, σήμερα υπάρχουν όλα αυτά τα βοηθήματα τα ναυτιλιακά, που μπορούν να σου δείξουν την εξέλιξη των διαφόρων φαινομένων και να λοξοδρομήσεις για να τα αποφύγεις. Τότε δεν υπήρχε τίποτα.
Μετά από 4 ημέρες είχαμε πάλι καλή μέρα. Προχωρήσαμε στη Νέα Υόρκη. Αράξαμε στο Ηoboken.
Μετά από λίγες μέρες μπήκε μες στο λιμάνι ένα βαπόρι του Ξυλά. Αυτοί είχαν περάσει μέσα από το «μάτι» του κυκλώνα, πιθανόν. Τους είχε ξηλώσει την κόντρα γέφυρα, είχαν στραβώσει τα κολωνάκια και γενικά όλο το πλοίο ήταν σε κακή κατάσταση.
Κοντεύουν να περάσουν 50 χρόνια και όμως αυτές οι θύμησες δεν λένε να φύγουν από το μυαλό μου…
Καλά ταξίδια σε όλους και καλές ρότες!
Βαγγέλης Πίλουρης
Πόρτο Χέλι